باید خلیل بود و به یار اعتماد کرد ...
سال ها پیش مشکل سختی در زندگی ام به وجود آمده بود
به هر دری میزدم بسته بود و گره از کارم باز نمی شد
هرچه به خدا توکل می کردم و به ائمه اطهار متوسل می شدم مشکلم حل نمی شد که نمی شد
بسیار تحت فشار بودم و روزگارم به سختی می گذشت
این قدر سخت که زبان از توصیف آن روزگار قاصر است
هیچ پشت و پناهی و تکیه گاهی که سنگ صبورم باشد هم نداشتم
روزی یکی از دوستان طلبه بی آنکه خبری از مشکلم داشته باشد پیامکی برام فرستاد
خیلی کوتاه اما پر مفهوم
همین پیامک کوتاه روزنه امیدی در دلم به وجود آورد و باعث شد با امیدواری شب و روزم را بگذرانم
نوشته بود:
باید خلیل بود و به یار اعتماد کرد گاهی بهشت در میان آتش نهفته است
انگار مأمور خدا بود که این جمله را برای من بفرستد و آبی باشد بر آتش گداخته دلم
از آن پس هر بار از مشکلم تحت فشار قرار می گرفتم این یک بیت را با خودم زمزمه می کردم و آرام می گرفتم
تا اینکه بعد از 14 ماه (دقیق14 ماه) فرج حاصل شد و گره از کارم گشوده شد
از آن روز به بعد خلیلم و به یار اعتماد دارم چون می دانم گاهی بهشت در میان آتش نهفته است
به قلم ایمان منصوری
mansouri1060@