مؤسسه قرآنی نیایش

امام زین العابدین (ع) می فرمایند :
لَو مَاتَ مَن بَینَ المَشرِقِ وَ المَغرِبِ لَمَا استَوحِشتُ بَعدَ اَن یَکُونَ القُرآنُ مَعِی .
اگر همه اهل مشرق و مغرب از بین بروند (و تنها بمانم) وحشتی نخواهم داشت چون همراهی با قرآن را دارم .
کلینی (ره) در اصول کافی به نقل از امام صادق (ع) از پدرانش از رسول (ص) روایت کرده است که آن حضرت فرمود : « فاذا التسبت علیکم الفتن کقطع اللّیل المظلم ، فعلیکم بالقرآن فانه شافع مشفع و ما حل مصدّق و من جعله امامه قاده الی الجنه و من جعله خلفه ساقه الی النار و هو الدلیل یدل علی خیر سبیل ، وله ظهر و بطن فظاهره حکم و باطنه عمیق . له تخوم و علی تخومه تخوم ، لا تحصی عجائبه و لا تبلی غرائبه ، منه مصابیح الهدی و منار الحکمه و دلیل علی معرفه لمن عرض الصفه » آن هنگام که فتنه ها بر شما هجوم آورد و مانند شبی تاریک فراگیر شود ، به قرآن پناه برید . قرآن شفاعت کننده ای است که رد نشود و فریب کاری است که راست گوید . هرکس آن را پیشرو خود قرار دهد ، به بهشت رود و هرکس به آن پشت کند سرانجامش آتش است . قرآن به بهترین راه رهنما است ، کتابی است که بین حق و باطل جدایی اندازد و معنای هر یک را به روشنی بیان کند . سخنی حق است نه شوخی و باطل . برای قرآن حد و مرزی است و برای آن حد و مرز نیز ؛ حد و مرزی است . قرآن ظاهری دارد و باطنی ظاهر آن حکم الهی و باطن آن بی نهایت است . معجزاتش به شمار نیاید و شگفتی هایش مندرس نشود . چراغ های هدایت از او نور گیرند و مناره های حکمت از او بلند شوند . قرآن برای آن کس که صفات را عارض بر ذات الهی می داند ، دی نهایت است . معجزاتش به شمار نیاید و شگفتی هایش مندرس نشود . چراغ های هدایت از او نور گیرند و مناره های حکمت از او بلند شوند . قرآن برای آن کس که صفات را عارض بر ذات الهی می داند ، دلیل قانع کننده است .